Na ostatniej stronie okładki „Orzecznictwa Sądów Polskich” publikowane są zawsze zapowiedzi materiałów, które ukażą się w kolejnym numerze miesięcznika. Październikowy zeszyt reklamuje napisaną przeze mnie glosę do wyroku Sądu Najwyższego z 6 listopada 2014 r., IV KK 157/14, poświęconą obronie koniecznej, która ukaże się w listopadowym numerze „Orzecznictwa Sądów Polskich”. Zapowiedź z okładki wygląda tak:
Za kulisy tej glosy zaglądałem na blogu 12 maja 2015. Tekst pisałem na zamówienie redakcji, co sprawiło mi wielką frajdę i satysfakcję. Wydawca reklamuje również glosę na stronie internetowej czasopisma:
„W numerze listopadowym Orzecznictwa Sądów Polskich szczególnie polecamy wyrok Sądu Najwyższego z 6.11.2014 r. (IV KK 157/14) z glosą Mikołaja Małeckiego, który uznał, że trafne jest stanowisko Sądu Najwyższego dotyczące tego, iż zaistnienie obrony koniecznej z art. 25 § 1 kodeksu karnego nie jest uwarunkowane strachem czy emocjonalnym wzburzeniem osoby odpierającej zamach. Autor podkreślił, iż zamachem w rozumieniu art. 25 § 1 kodeksu karnego jest także próba zaatakowania osoby broniącej się, polegająca na stworzeniu niebezpieczeństwa dla dobra prawnego (usiłowanie ukończone albo nieukończone). Mikołaj Małecki wskazał jednakże, że istotną luką w rozumowaniu Sądu Najwyższego było pominięcie instytucji z art. 29 kodeksu karnego, określającej prawne konsekwencje błędu co do kontratypu. Postrzeganie przez sprawcę zachowania innej osoby jako zamachu na dobro prawne powinno być oceniane na podstawie art. 29 kodeksu karnego. W rezultacie w omawianej sprawie nie było uzasadnione odwoływanie się do konstrukcji defensio antecedens”.
A zatem jest to glosa częściowo aprobująca, a częściowo (jakżeby inaczej) krytyczna. Miłej lektury!